بررسی مقایسه ای دو محلول ایزوپروپیل الکل ۷۰ درصد و میکروتن ۵ درصد بر آلودگی باکتریایی گوشی های پزشکی بیمارستان های شهر ملایر در سال ۱۳۸۴

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی از علل مهم مرگ و میر، ناخوشی، اتلاف هزینه و افزایش مدت اقامت بیماران در بیمارستان می باشد. لوازم پزشکی و از جمله گوشی های پزشکی نقش عمده ای در انتقال عفونت های بیمارستانی دارند؛ لذا بایستی در تمیز کردن و ضد عفونی نمودن صحیح این وسایل دقت کافی مبذول شود. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان تاثیر دو محلول ایزوپروپیل الکل 70 درصد و میکروتن 5 درصد بر روی آلودگی باکتریایی گوشی های پزشکی بیمارستان های شهر ملایر می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای دو گروهی است و جامعه پژوهش شامل تمام گوشی های پزشکی بیمارستان های شهر ملایر بوده است. با توجه به تعداد محدود، کل جامعه جهت نمونه گیری انتخاب شدند. نمونه گیری به صورت دو مرحله ای انجام شد. ابتدا قبل از ضد عفونی از سطح دیافراگمی گوشی های پزشکی نمونه برداری میکروبی انجام شد. سپس کلیه گوشی ها به صورت یک در میان توسط دو محلول ایزوپروپیل الکل 70 درصد و میکروتن 5 درصد ضد عفونی گردیدند. پس از گذشت زمان به ترتیب ده و پانزده دقیقه نمونه برداری از سطح دیافراگمی گوشی ها مجددا انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که شایع ترین میکروارگانیسم در دو گروه، استافیلوکوک کواگولاز منفی بوده است. همچنین قبل از عمل ضدعفونی میانگین نمره شمارش کلنی های میکروبی درگروه اول (ضدعفونی شده با ایزوپروپیل الکل) 79.3 و در گروه دوم (ضدعفونی شده با میکروتن) 76.6 بود. درصورتی که این میزان به ترتیب در دو گروه به 6.8 و 1.6 رسید. آزمون های آماری نشان داد هر دو محلول در کاهش شمارش کلنی میکروبی نقش داشته اند ولی تفاوت معنی داری در میانگین نمره شمارش کلنی های میکروبی پس از ضد عفونی نمودن با دو محلول وجود نداشته است. نتیجه گیری: تاثیر دو محلول در ضد عفونی نمودن سطح گوشی های پزشکی به یک اندازه است.